نژاد برهمن

تعداد صفحه : 14
برهمن نژاد برهمن كه از گاوهاي بوسينديكاس سرچشمه گرفته، در اصل از هند آورده شده است. طي قرن ها قرار گرفتن در معرض ذخاير غذايي ناكافي، آفات حشره اي، انگل ها، بيماري ها و آب و هواي بسيار گرم هند، گاو بومي، سازگاري هاي قابل توجهي براي بقا ايجاد كرده است. اين گاوها "گاوهاي مقدس هند" هستند و بسياري از كساني كه مذهب هندو دارند از گوشت آنها نمي خورند، اجازه نمي دهند كه آنها را بكشند و آنها را نمي فروشند. اين موارد به علاوة قوانين قرنطينه سازي در ايالات متحده، واردات اين گاوها از هند به آمريكا را مشكل كرده است. تمام گاوهاي بوسينديكاس با يك برآمدگي در بالاي شانه و گردن شناخته مي شوند. ستون فقرات در زير برآمدگي (كوهان) گسترده شده و بافتهاي ماهيچه اي قابل توجهي روي ستون فقرات را پوشانده است. ديگر ويژگي اين گاوها شاخ آنهاست كه معمولاً به طرف بالا خميده شده و گاهي اوقات به طرف پشت خم شده است، گوشهايشان كه عموماً بزرگ و آويخته هستند و زير گلو و غبغب كه مقدار زيادي پوست اضافي دارد. آنها همچنين نسبت به گاوهاي اروپايي (بوستاروس) غدد عرق كاملاً گسترده اي دارند و مي توانند آزادانه تعرق كنند. گاوهاي بوسينديكاس يك ترشح روغني از غدد چربي دار دارند كه بوي تندي دارد و گفته مي شود كه باعث دفع حشرات مي شود. خاستگاه اين نژاد 30 نژاد كاملاً مشخص در هند ثبت شده است. سه نژاد اصلي يا گونة اصلي به ايالات متحده آورده شد و براي توسعة نژاد برهمن مورد استفاده قرار گرفت كه عبارت بود از گوزرات، نلور و ژير. به علاوه، نژاد كريشنا والي معرفي شد و در دامنة كمتري مورد استفاده قرار گرفت. شباهت كلي نژاد گوزرت با گاوهاي انتخابي و توسعه داده شده در اين كشور اشاره به اين دارد كه گله داراني كه با اين نژاد كار كرده اند، عموماً اين گونه را ترجيح داده اند. معرفي به ايالات متحده...